Van Washington naar Californië
Blijf op de hoogte en volg Piet
07 Augustus 2014 | Verenigde Staten, Hanford
We rijden eerst door een kaal berglandschap, met eigenlijk alleen verdord gras er op en hier en daar wat paarden, vervolgens wisselt het landschap af met wat meer bomen en op een gegeven moment is er veel graanverbouw. We zijn inmiddels in Oregon aanbeland, nadat we over een grote brug, de rivier de Columbia hebben overgestoken. We hebben hier ook prachtige vergezichten.
Het is een kwestie van stevig doorkarren. We hebben 350 mijl te gaan, over meest tweebaanswegen met een maximumsnelheid van 55 mijl per uur. Nou is die maximumsnelheid meer iets van een ondergrens. Als je een beetje mee wilt kunnen doen dan moet je minstens 10 mijl harder rijden.
Zo'n 70 mijl voor ons einddoel voor vandaag, Klamath Falls, gaan we rechtsaf om nog een park te bezoeken, namelijk Crater Lake. Hier werden we op gewezen door Catrina.
En inderdaad het is een prachtig Park. Het middelpunt wordt gevormd door een grote krater, waarin een meer is ontstaan. Je kunt op verschillende plekken de krater over kijken en dan heb je prachtige vergezichten. Je kunt om de hele krater heen rijden. Die weg is zo'n 30 mile lang, maar erg de moeite waard. Er is dan ook nog een zijweg die naar de Pinnacles leidt. De Pinnacles zijn op zich bekende natuurverschijnselen, zoals je die ook in Frankrijk en elders wel aantreft. Er ligt dan vaak een steen op de bovenkant, die er voor zorgt dat de aarde er onder niet wegspoelt. Het verschil hier is dat deze eindigen in een 'scherpe' punt. Heel mooi om te zien. Deze stonden in een kloof, waar een heel klein beekje door stroomde. Bijzonder was dat de kloof verder heel erg droog was. Als het even waaide ontstond er een groet stof wolk door de kloof. Bij het water liepen twee hertjes.
Later hebben we nog een keer een noodstop moeten maken voor drie herten die de weg over staken. De een was al over, de tweede bleef midden op de weg staan en de derde bleef treuzelen aan de kant.
Toen we in het park waren, kwamen er al hele donkere wolken aan. Nadat we in de buurt van het Klamth Lake kwamen begon het te regenen en wat te onweren. Rond het meer is het land behoorlijk vlak en lopen er bijna overal vleeskoeien in de wei. We rijden een hele tijd bij het grote meer langs en komen dan uit in Klamth Falls. Tegen kwart over acht, na een reis van twaalf uur, komen we bij ons hotel aan. Nog even wat eten. We zijn net op tijd terug want het begint daarna weer te regenen. Dan is het al weer snel bedtijd. Morgen verder naar het Zuiden.
Dinsdag 5 augustus.
Tegen half negen vertrekken we uit Klamath Falls. We gaan weer de '97' op maar krijgen al snel een signaal dat de snelweg afgesloten is en dat er een omleiding is. De omleidingijk zou ons weer helemaal langs het meer naar het Noorden leiden en dan uiteindelijk op de snelweg 5 uitkomen. Dat leek ons wat ver uit de richting en besluiten een eigen omleiding samen te stellen en kiezen voor de '66'. Het wordt in elk geval duidelijk waarom ze niet iedereen hier langs willen hebben. Het is namelijk een smalle en zeer bochtige weg met behoorlijk wat bochten die je echt niet sneller dan 20 mile per uur moet nemen. Hij is echter erg mooi. Door de bossen met mooie vergezichten. We hebben de indruk dat er bosbranden zijn geweest want het ruikt er nog wat rokerig en het is er ook nog wat heiig. We komen uiteindelijk langs wat plekken waar bij elk huis en dankbetuiging hangt voor het geweldige werk wat gedaan is door de fire-fighters en er is een campement ingericht.
Op een gegeven moment komt er een chipmunk de weg over rennen. Ik kan hem niet ontwijken en ook niet stoppen en geef een schreeuw. Harmannus en Trudy schrikken zich rot van mijn schreeuw. Ik kijk in de spiegel en zie dat de chipmunk onder de auto is gekomen en daar is omgekeerd en zie hem nu weer terug rennen naar waar hij vandaan kwam. We zien een dood hert liggen en vragen ons af wat we zouden moeten doen als we een hert zouden raken. De fantasieën die dan los komen, zal ik besparen.
Bij een mooi uitzicht willen we even links van de weg stoppen. Ik rijd de auto het asfalt af en knal zo in een gat dat we de stuipen krijgen van het lachen, het lijkt net of we gelanceerd worden, maar ook dit overleeft onze huurauto weer.
We rijden verder, komen achter een oversized truck terecht die niet harder dan 25 mile rijdt. Gelukkig gaat ie na een poosje aan de kant, anders hadden we er nog een uur achter moeten zitten. Uiteindelijk bedenkt TomTom nog een sportcultuur voor ons voordat we op de snelweg komen. We gaan weer helemaal de bergen in waarbij Tom af en toe bij de kleinste bosweggetjes naar rechts zegt dat we links moeten aanhouden. De topograaf heeft hier niet echt veel aandacht aan de kaart besteed. Tot onze grote verrassing komt dit kleine weggetje opeens uit bij een heuse toerit naar de snelweg.
We gaan de snelweg op en er nog even weer af bij een klein plaatse dat aan de voet van een berg zou liggen, maar het is zo heiig en de bewolking hangt zo laag dat er geen berg te zien is. Maar even een kop koffie gehaald en een hotdog. De sausmachine was buiten werking, daar konden we dus niet mee stunten, zoals vorig jaar.
Het blijft eigenlijk de hele dag bewolkt en zo nu en dan regent het een beetje. De rit gaat verder voorspoedig en tegen vijf uur komen we in Napa aan. We doen even wat boodschappen en wandelen nog even wat rond in de stad en gaan tegen kwart voor zes naar Jessica Buurma. We eten bij haar en haar huisgenoot.
Daarna gaan we nog even naar de beste winkel waar ze cupcakes verkopen langs. We moeten die echt proberen. Ze zijn inderdaad heerlijk. We rijden terug en drinken thuis nog wat en kletsen wat bij en gaan op tijd op bed.
Woensdag 6 augustus.
Nadat we hebben ontbeten, vertrekken we om 9 uur naar San Fransisco. Er staat 1 1/2 uur voor de rit naar Fremont, waar we om elf uur hebben afgesproken, maar we willen wat ruimte inbouwen voor eventuele files. De rit verloopt echter flitsen, hoewel het best wel stressen is, met tussen de 60-70 Miles per uur en dan op 5-6 rijbanen met TomTom, die maar roept, links aanhouden, rechts en volgende rechts en daarna links aanhouden enz. We maken dankbaar gebruik van de pool lane, waar je alleen mag rijden met 3 personen of meer. Als het andere verkeer bijna stilstaat kun je daar nog steeds vlot doorrijden.
Zo komen we al voor half elf aan. Er wordt opengedaan door Romeo, die tante Kitty's voor drie dagen in de week helpt. We krijgen koffie en praten bij. Sinds de vorige keer is er veel gebeurd. Oom Kor is overleden en dat betekent een flinke verandering voor tante Kitty.
Dennis en Trudy komen, schoonzoon en dochter en even later komt ook Maureen, kleindochter met haar vier kinderen. Er worden de nodige familie foto's gemaakt.
We gaan met z'n allen naar een restaurant waar ze een buffet hebben waar je zoveel kunt eten als je wilt. We houden het beschaafd maar we zien mensen die inslaan voor een aantal dagen en waarschijnlijk de dagen daarvoor ook niet gegeten hebben.
Later dan gepland, het is al drie uur geweest, gaan we verder. We gaan eerst nog langste begraafplaats, die dicht bij de route naar het Zuiden licht. Het is een grote begraafplaatswaar je gewoon met de auto op kunt rijden. We vinden het graf eenvoudig want alles is genummerd en we hadden goede aanwijzigingen gekregen. De steen is inmiddels geplaatst.
We vervolgen onze, het is inmiddels vier uur en TomTom vertelt ons dat we nog vier uur moeten rijden. We gaan eerst even langs de Burger King om het internet te gebruiken om een bericht naar Sarena te sturen dat we tussen 7 en 8 hopen te arriveren. Vervolgens aan de slag om de resterende 160 Miles te overbruggen. We hebben eerst nog wat last van de drukte, maar later gaat het goed en uiteindelijk zijn we om goed zeven uur bij de familie de Jong.
We worden hartelijk ontvangen, maken kennis met de andere kinderen. De ouders kennen we al van hun bezoek aan Sarena dit voorjaar.
We hebben heel wat bij te kletsen en gaan daarna buiten eten.
'S Avonds drinken we koffie met een lekker stukje taart en dan is het al weer tijd om naar bed te gaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley