Alpacadag

Maandag15 juni.
Vandaag gaan we met z'n allen naar Turlock, naar een Alpaca farm. Ik heb Sarena vorig jaar een Alpaca beloofd voor the graduation. Toen in gedachten gehouden dat als het financieel uit de hand zou lopen, het altijd in de vorm van een knuffel zou kunnen. De afgelopen tijd een beetje gegoogeld en op de website terecht gekomen van Maureen en Larry Macedo en een optie genomen op een Alpaca. Een Alpaca is echter een kuddedier, dus als je er een neemt, moet je tenminste twee nemen, dus een optie op twee genomen.
We rijden iets meer dan twee uur naar het Noorden en komen tegen half twaalf bij de farm. We worden hartelijk ontvangen en Maureen laat ons de hele farm zien. Ze heeft meer dan 75 Alpaca's en legt van alles uit. Ze gaat er mee naar shows, verkleed ze soms enz. 
Ik had een optie genomen op Pirate en Charlie, maar uiteindelijk gaat de voorkeur uit naar Sugarfood in plaats van Charlie. Sugarfood is bruin met een wit voetje, vandaar de naam. Pirate is beige/wit.

Zo gaan Pirate en Sugarfood mee in de trailer. We rijden in een 9-persson Sub-urb, ik mag rijden, met een grote trailer er achter. Ze stappen zonder problemen in en volgens Maureen gaan ze liggen zodra we gaan rijden. Dat klopt inderdaad en als we terugkomen dan zijn ze net zo rustig als toen ze er in gingen en springen er met een sprongetje uit. Ze gaan eerst in de achtertuin. Daar zijn ze al gauw gewend. De honden moeten nu buiten de tuin blijven en dat vinden ze niet leuk.

Op een gegeven moment laten we de honden ook in de tuin en laten we ze aan elkaar wennen. Het is leuk om te zien dat de honden uiteindelijk banger voor de alpaca's zijn dan de alpaca's voor de honden. Als de honden te dichtbij komen krijgen ze een trap met de voor of met de achterpoten.
Verder zijn ze erg rustig en zijn ze ook gemakkelijk te benaderen.

Aan het eind van de middag gaan we nog even autorijden in de Porche, een lekker pittig autootje. Leuk om eens in te rijden, zeker met dit warme weer. Het is een cabrio namelijk.

Na het pizza eten brengen we de Alpaca's naar een grotere wei, met en goed hek er om heen. In het weiland er naast lopen paarden. Ze moeten nog wel aan elkaar wennen. Als een van de Alpaca's te dicht bij de paarden komt wordt hij in de nek gebeten. Even later maakt een van de paarden het hek tussen de paarden en de alpaca's open en jaagt achter de Alpaca's aan, totdat we hem tot staan brengen.
De alpaca's blijven verder behoorlijk rustig onder alles.

Al met al een heel gebeuren vandaag en een geslaagde invulling van een belofte.

Dat brengt me nog op het verhaal van Catharina. Haar hadden we een Pinguïn beloofd voor haar slagen. Met het idee dat dat in elk geval wel een knuffel zou worden. Op zoek op internet kwamen we echter op het idee om een Pinguïn te adopteren. Dat hebben we gedaan. We hebben een pinguïn geadopteerd in Chili, met de naam Catrina. Ze heeft inmiddels een foto toegestuurd gekregen. Pinguïns blijven altijd op hetzelfde nest, zodat ze goed gevolgd kunnen worden. Het nest van de geadopteerde pinguïn wordt gemarkeerd, zodat ze nu gevolgd kan worden. De pinguïns komen nu aan land en naar het nest om te ruien. Daarna gaan ze naar Brazilië om van de zon te genieten.

Zo hebben we ook die belofte in kunnen vullen.