Hete voeten, bij 38 graden

Donderdag 25 juni.
Vandaag weer een rustig aan dagje. Een beetje uitslapen en 's Morgens eerst maar even naar Macy's om een cadeau voor Scott en Jennifer te kopen. Eerst in de winkel de cadeaulijst uitgeprint en toen op zoek naar de spullen die er opstaan. Het valt op dat heel veel niet in voorraad is, terwijl het toch een ontzettend grote winkel is. We vinden toch iets en het wordt keurig netjes ingepakt.
Eerst terug naar het hotel en later gaan we naar de Bruneau Sand Dunes State Park, een verzameling hele hoge, nauwelijks begroeide Zandduinen, die zo goed als op hun plaats blijven omdat de winden van de ene kant net zo vaak waaien als die van de andere kant.

Het is ongeveer 100 graden Fahrenheid, is ongeveer 38 graden. Toch moeten we natuurlijk even het duin op klimmen, wat gewoon is toegestaan.
Het zand brand ongenadig aan je voeten in de slippers. De jongens hebben dichte schoenen aan. Trudy laat het afweten. Ik volg het spoor van de jongens, zodat ik zo weinig mogelijk zand in mijn slippers krijg.
Boven aan gekomen genieten we eerst van het uitzicht en rennen dan naar beneden. Halverwege verlies ik mijn slipper. Au, au, au. Ik moet stoppen en laat me direct op mijn gat vallen. Je kunt niet op het zand staan. Slippers in de hand en op blote voeten verder. Beneden aangekomen heb ik eerst het grootste deel van mijn waterflessen in mijn slippers gegoten. Ik had het idee dat ik anders de blaren op mijn voeten zou krijgen.

We hebben verder nog wat in het rond gereden, bij een meertje in de buurt zaten een aantal Amerikaanse Pelikanen, mooi wit met zwart.
Zijn verder bij de Snake River langsgereden en in Grand View nog even naar het uitrukken van de brandweer gekeken. Een spectaculair gezicht.

Weer terug naar de snelweg. TT wil ons naar rechts hebben, een groot stuk bij de snelweg langs in de richting die we niet moeten. We besluiten naar links te gaan, maar TT blijft protesteren. Toen de weg terug toch wel erg lang zou worden stond er een richting Freeway aangegeven. Soms helpt eigenwijs zijn.

Tegen halfzes zijn we terug in Boise. Vlakbij Boise zien we weer een brand op de bergen. Deze keer niet zo groot, maar er hangen al weer behoorlijke wolken.

Na het eten lopen we nog even naar het Capitol, de residentie van de regering van de Staat Idaho. Een prachtig gebouw, met een mooie koepel, die net in het laatste zonlicht is gehuld en dus fotogeniek.

Om half elf komt nog een brandweerploeg uit Twin Falls, 120 mijl hier vandaan, aan bij het hotel. Ze staan stand-by voor de branden, zijn er inmiddels twee, die hier woeden. Ze zijn met twee brandweerwagens en twee pick-ups.