Chicago Downtown en Dyer.

Donderdag 17 juli.

'S Morgens had ik al iets gelezen over een neergeschoten vliegtuig in Ukraine en later op de dag werd het duidelijk welk een ramp zich had voltrokken. 300 doden waaronder meer dan 150 Nederlanders en meer dan 20 Amerikanen. Dat laatste maakt dat het ook hier in Amerika braeking news is. Als iemand Amerikaanse burgers iets aan doet dan komt heel Amerike in opstand.

We zijn vandaag naar Chicago downtown geweest. Om kwart over negen vertrokken We en bereikten al vrij snel downtown Chicago. Onderweg heb je een mooi zicht op de skyline. Het kostte wat moeite om een parkeerplek te vinden in de buurt van de plek waar we met de boot zouden gaan. Nadat we geparkeerd hadden nog een tijdje lopen langs de rivier, maar we bereikten de boot op tijd. We gingen met de architectural tour over de rivier die door Chicago stroomt. Het was een prachtige tocht langs grote wolkenkrabbers en historische gebouwen, waarvan veel gebouwd zijn na een hele grote brand, die een groot deel van het toenmalige Chicago in de as leegde. De meeste huizen waren toen van hout. Daarna werden metalen constructies gebruikt met stenen er om heen.
Toen werd ook de hele architectuur van de opbouw van de stad opnieuw bepaald. We varen de rivier op of af, hoe zeg je dat ? Het bijzondere van de rivier is dat een aantal decennia geleden de stroom richting is aangepast. Eerst stroomde de rivier in Lake Michigan, nu gaat er water van Lake Michigan de rivier in. De regering van de VS bepaalt als onafhankelijke partij hoeveel water er uit mag, omdat de andere staten boos waren vanwege deze actie.
Andere leuke dingen om te zien zijn dat op een gegeven moment een wet van kracht werd datje overal langs de rivier zou moeten kunnen lopen. Vanaf datmoment moest er langs elk gebouw op zijn minst een smal voetpad lopen.
We varen eerst naar het Westen, dan een stuk noordwaarts derivier op, waar veel industiele gebouwen zijn omgezet in wooneenheden.
Daarna Zuidwaards langs weer hoge wolkenkrabbers en tenslotten varen we terug naar hetOosten, totdat we bij de sluizen naar het meer komen. Daar draaien ween varen we weer terug. We zien dan nog een hele groter boot met helikopter en wegkomen vlak bij de pier langs.

Als de boot is aangemeerd gaan we verder en wandelen we via deStarbucks naar het hoogste gebouw van Chicago, de WillsTower. Er staat een flinke rij voor de kassa en om naar boven te gaan. Eenmaal bij de lift aangekomen, gaan we naar de 103de verdieping. Daar kun je rondom over heel Chicago uitkijken, maar het mooiste is wel, de uitbouwen van glas die later zijn gemaakt en waar je op een glazen vloer helemaal naar beneden kunt kijken. Hier staat ook weer een hele rij voor, maar het is de moeite waard. Edelen heeft zichtbaar meer moeite om op het glas te stappen dan de ander.

We gaan weer naar beneden en gaan terug naar de parkeergarage. We brengen Kaitlin vervolgens naar een hotel in de stad waar ze een bachelorparty heeft van haar nicht. Vervolgens gaan we uit eten bij de Italiaan. De auto wordt voor ons geparkeerd. Dat lijkt erger dan het is, het kost 14 Dollar, maar de garage waar we eerder stonden kostte 8 Dollar voor het eerste uur. Iets na achten waren we weer thuis.

Vrijdag 18 juli.
Na weer een heerlijk verzorgd ontbijt, gaan we tegen half tien op pas. De familie gaat vandaag weer aan het werk en wij gaan naar Jennifer van der Hoek in Glendale Heights. Na ongeveer een uur rijden, geleid door onze TomTom, komen we bij haar appartement aan en worden zowel door Jennifer als haar hond Louis hartelijk ontvangen. Louis is een 9 maand oude hond, die nogal overactief is en erg graag met ons speelt. We hebben heel wat bij te praten. Jennifer is inmiddels verloofd met Scott Vermeer, die in St. louis woont.
Tegen half een gaan we op pad en gaan eerst even ergens een hotdog eten en daarna rijden we naar de school waar Jennifer les geeft. De Timothy Christian Highschool. Bijzonder aan dit soort scholen is dat ze vaak een prachtig auditorium hebben, dat is geschonken door een zakenman.

We gaan vervolgens naar het nieuwe appartement waar ze de volgende week naar toe verhuist. Het is een stuk dichterbij de school, 10 ipv 45 minuten.
Nadat we het appartement hebben gezien, gaan we naar een arboretum. ( Morton Arboretum ) Het is een heel uitgestrekt park waar we eerst een wandeling maken, vervolgens met de auto doorrijden en aan het uiteinde van het park nog een wandeling maken naar Big Rock, een rots die uiteindelijk niet heel erg groot blijkt te zijn. Het is een mooie wandeling, maar het levert ons heel wat muggenbeten op. Zo gauw we stil staan of vaart minderen, vliegen ze op ons af. 

Tegen een uur of zes gaan we een hapje eten bij de Mc Donalds en dan terug naar Jennifers appartement. We zeggen nog even de hond gedag en dan terug naar Kaitlin's ouders om de koffers op te halen. We komen daar iets na acht, drinken nog even koffie en gaan dan door naar LaRae. Daar komen we rond half tien aan. Een mooi weerzien met de hele familie, die al eerder bij ons is geweest in Nederland. 
We kletsen ook hier weer lekker bij en krijgen onze plek in de basement.

Zaterdag 19 juli.
We worden wakker in het huis van de familie Dijkstra en eten eerst wat voor ontbijt. Rond negen uur vertrekken we voor een rondleiding langs het bedrijf. De familie Dijkstra heeft een recyclingsbedrijf voor allerlei soorten materiaal. De eerste vestiging die we bezoeken is in Illinois in Blue Island.
Er is een weegbrug, waarop alle binnenkomende auto's gewogen worden, eigenlijk net zoiets als hoe de ROVA werkt, alleen met dit verschil dat de mensen hier betaald krijgen voor oud ijzer, papier, aluminium enz dat ze hier brengen.

We bekijken hoe een machine werkt driekwart je er ook in stopt, oud papier, aluminium of metaal, tot grote balen verwerkt en ze uitspuugt alsde klaar zijn. Leuk om te zien en iets waar je anders zo maar niet komt. We bezoeken nog een kleinere vestiging, het bedrijf waar zowel Steve ( de vader ) werkt als directeur, als de andere kinderen. LaRae meer in de marketing en Jesselin meer in de security en quality. 
We krijgen nog wat uitleg over de schildpad Scrappy, als symbool van het bedrijf met de naam Metro. 

We gaan vervolgens naar het huis dat LaRae en Jesselin hebben gekocht en waar ze samen gaan wonen.
Daarna gaan we naar het Noorden en kijken even op het strand. Het is daar lekker en nog niet al te warm, vanwege een briesje vanaf het meer. Vanaf het strand kun je de industie zien die hier aanwezig is. Er is veel geïnvesteerd in het schoner maken van de industrie en het meer is veel schoner geworden en ook aan de directe omgeving van de stranden is veel gedaan.

We maken vervolgens een trip langs de staalindustrie en de olie-industrie. Bij de staalindustrie zien we het vervolg op deverwerking van het schroot. Hier wordt al het aangeleverde staal weer verwerkt tot nieuw staal. 
We rijden nog wat door de omgeving en zijn rond vier uur weer terug.
Dan gaan we nog even zwemmen in het mooie zwembad van de familie. Het is heerlijk weer, minder warm dan in Nederland, meer heel goed uit te houden. Meestal is het hier veel benauwder. Wij vinden het prima zo.
We eten pizza en bekijken na het eten nog wat fotoboeken en halen herinneringen op aan de tijd dat LaRae bij ons was en haar ouders en broers en zus ons bezochten.
Iets wat vaak weer terug komt is het feit dat wevijf weken in Amerika zullen zijn. Moeilijk uit te leggen in Amerika waar je als je begint te werken, vaak begint met maar 1 week vakantie.

Daarna is het al weer bedtijd.