Naar Salt Lake City en dan naar Heber City

Woensdag 3 juni.

Om kwart voor vijf loopt de wekker af. We zijn dus ruim op tijd als het taxibusje om 10 voor zes voorrijdt. Een vrolijke chauffeur vertelt dat hij eerst bij Breman heeft gewerkt, maar al voordat IJsbrand er begon was gestopt vanwege reuma. Ook in de trein gaat alles goed al kregen Geard en Harmannus het even benauwd toen de conducteur hen er opw een dat ze niet op de OV pas van iemand anders mochten reizen. Gelukkig was ik er bij en dan mag het wel. Een Antilliaanse mevrouw verzorgde de bijbelstudie over Openbaringen in de coupe, in eerst instantie bedoeld voor haar man, maar ook wij konden meegenieten. Op Schiphol maken we kennis met de nieuwe manier van inchecken, die net vandaag is ingegaan. Het loopt allemaal lekker. Eerst de koffers inleveren bij de selfservice balie, dan naar de check voor de cabine bagage en vervolgens door de douane. Om kwart over acht zijn we overal door en kunnen nog even relaxen met een kopje koffie.
Om half 10 gaan we maar al vast naar gate d1. Dat blijkt een goed idee want daar vormt zich al een flinke rij, omdat de passagiers van alle D Gates daar worden ondervraagd  over hun bagage. Het is al na tien uur als we daar klaar zijn en dan moeten we nog 10 minuten lopen naar de gate waar ons vliegtuig staat.
We vertrekken mooi op tijd en hebben een relaxte vlucht. Onderweg zien we de hoge bergen van Groenland eerst boven de wolken uit steken en vervolgens zien we ze helemaal als de wolken zijn verdwenen. We vliegen over Canada en zien dan de Salt lakes ten Noorden van Salt Lake City. Een mooi gezicht. We komen keurig op tijd aan. De stewardessen zijn helemaal enthousiast over het haakwerk van Trudy.

Nog een half uurtje in de rij voor de douane, waar we ook zonder problemen doorkomen. Gelukkig waren we vlot het vliegtuig uit en direct door gelopen. Achter ons vormde zich nog een hele lange rij. Er waren maar weinig loketten open, dus het ging niet snel. De bagage was er al toen we klaar waren, dus direct door naar de autoverhuur. Er was toen we kwamen geen mini-van beschikbaar maar wel een SUV. Daar namen we gauw genoegen mee en we hoefden niet anders toen de Mini-van alsnog kwam. We hebben nu een mooie splinternieuwe Kia Sorento, AWD, met 96 Miles op de teller en op 1 juni afgeleverd. 

Vanaf het vliegveld zijn we eerst naar Park City gereden, een stadje bekend van het Sundance festival. Langs de hoofdstad staan allemaal mooie huizen in oude stijl. Een mooi oud stadje, waarin veel nog herinnert aan de tijd waarin er zilver werd gevonden.
Als we verder willen, leidt ons Tommetje ons naar een privé weg, zodat we een alternatieve weg moeten zoeken. Dat gaat niet helemaal goed. We gaan helemaal de bergen in en als we een bouwvakker de weg vragen, schiet hij in de lach. Oh you're way lost. Dus terug naar het stadje en dan vinden we al snel de weg. Door een prachtige omgeving rijden we vervolgens nog een stukje naar Heber City. Uitladen bij het hotel, even boodschappen doen en wat eten en dan zit de eerste dag er al bijna op.
Het is nog wel even wennen aan de acht uur tijdverschil, maar dat gaat redelijk, maar we zullen toch wel een beetje op tijd op bed gaan.