Otters en Walvissen in Avila Beach

Donderdag 18 juni.
Vanmorgen beginnen we weer rustig aan. Catharina komt vandaag bij ons. Ze heeft gekampeerd met een aantal vriendinnen in de buurt. Ze blijft tot morgenvroeg.
Om een uur of twaalf is ze er en dan gaan we richting het Zuiden. We gaan eerst naar Morro Bay. We kunnen dat zien vanaf ons strand. Er ligt een hele grote rots vlak uit het strand, Morro Rock, je kunt er met de auto naar toe rijden. We parkeren de auto en willen rond de rots gaan wandelen.
Het eerste wat we zien is een mooie zee-otter. Hij laat zich prachtig zien, gaat eerst op zijn rug liggen, draait zich om en duikt dan onder om even later weer boven te komen. Op de rots bevinden zich heel wat meeuwen en aalscholvers en pelikanen. Sommige delen zijn helemaal wit van de poep. Het blijkt dat we niet om de rots kunnen lopen, omdat de rots op een zeker moment, zonder pad erlangs in zee uitkomt.

Als we verder gaan blijkt er nog een groep van 15 zee otters te drijven. We hadden ze eerst aangezien voor een groep duikers, maar het bleken 15 heerlijk op de rug dobberende zee-otters te zijn.
In Morro Bay gaan we nog even winkelen en kijken we naar de zeeleeuwen, die in de haven op een vlonder liggen.

We gaan verder en komen bij Montano de Oro Statepark. Vlakbij het bezoekerscentrum is een mooi strand met mooie rotsen, waarop je een eind de zee in kunt lopen. Wel de golven in de gaten houden, anders krijg je natte voeten, wat mij dus gebeurde. 

Even later rijden we een weg in waarbij we ook langs de zee rijden. Hier menen we walvissen te zien, maar het is erg ver weg en het risico bestaat dat je jezelf voor de gek houdt, alhoewel ?
We rijden verder, per ongeluk over een camping, maar zien tot onze verrassing verschillende paartje kwartels, waarvan sommige met meer dan tien kleintjes. Leuk.

We gaan verder en komen bij Avila Beach. Het is inmiddels prachtig weer geworden. Echt warm. Er zijn twee hele lange pieren, de zee in. We lopen eerst naar de pier links, maar dan zien we aan de andere kant van de andere pier, onderdoor, spuitende walvissen. We kunnen het eerst niet geloven, maar het is toch echt waar. Goed dat Gerard erg aanhoudend was in wat hij meende te zien. We gaan nu gauw naar de andere pier, we mogen de pier niet op maar vanaf de weg kunnen we ze goed zien. Je ziet niet echt heel veel. Ze komen af en toe even boven. Vooraf spuiten ze dan vaak, maar ze zijn erg sloom, zodat we geen zwiepende staarten zien, maar het idee van walvissen spotten is toch wel erg leuk.
We spraken een mevrouw die tien minuten vanaf de plek woonde waar we waren, maar ze nu voor het eerst zag. Er is erg veel belangstelling voor de walvissen.

We zien verder nog heel veel aalscholvers, meeuwen en zeeleeuwen bij de kust langs. Ook zien we nog twee zwarte scholeksters. Al met al weer een bijzondere dag. 
Tegen half acht zijn we weer terug, nog even wat eten.
De jongelui vertrekken als het al donker is, nog even naar het strand met een biertje. Wij drinken koffie en ik ben nog wat met de foto's bezig, als ik zie dat ik een pelikaan heb gefotografeerd met een zender op zijn rug.